Vieiros

Devén insoportabel cómo se afronta a cuestión, e revela que hai dous mundos separados e distintos, duas visións imposibeis de casar.

O sindicalista de Navantia ocupou o seu tempo en teorizar sobre a crise económica global, e defender que o futuro da construcción naval en Ferrol depende en exclusiva da demanda militar, e aí a corrección das propostas sindicais vixentes, cando menos por parte da representación da sua empresa.

Nada que obxectar á posición do BNG e os argumentos do seu representante, que recordou a preocupación da consellaría e os seus planos.  Correcto, ainda que a min apóucaseme o entusiasmo cando lembro que éste mesmo representante defendeu con afán a instalación da Planta de Gas dentro da ría.

Pero a actuación no debate –e no seu traballo político—do senador do PSOE trascende a simple defensa de posicións políticas pragmáticas, interesadas, partidarias, resignadas, pánfilas ou inxenuas. Mais ben mostrou  outra cousa: cara, moita cara, cinismo e desprezo.

Vexamos algunhas afirmacións:   “a construcción naval civil é unha continua fonte de frustracións” ;  “os barcos non son negocio” ;  “pretender o Ferrol dos anos 70 é puro romanticismo”;  “a proposta de Barreras-Consellería de Industria é unha ocorrencia”;
“hai que esquecer o dos barcos e pensar nas infraestruturas que aí é onde estamos facendo un grande esforzo” ; “a crise global está a traer rescisión de contratos de barcos”; “O de Vigo é un espellismo, e no 2010 en Barreras ficarán 60 traballadores”

Ese senador éo pola circunscripción de A Coruña, pero pasa por ser un representante dos intereses de Ferrolterra no Senado.  E antes, na lexislatura anterior, no Congreso.

Para debater sobre a situación do Astaleiro de Perlío, deberiamos negarnos ao uso dese eufemismo cretino dos “activos ociosos” .   Hai unha factoría ociosa, sí, pero seríamos mais intelixibeis se falaramos de gradas e peiraos baldeiros. Así o crime industrial fica evidente, e a falla de respeito que o Goberno do Estado –e os cómplices sindicais que solventaron problemas particulares e foráneos naquel acordo clandestino e vergoñante na U.E.—ten para a poboación de Ferrol, e o pouco aprecio que observan polas necesidades económicas e industriais, polo futuro en suma do noso país.

E pregúntome eu se a situación sería a mesma, se cabería esta especie de representantes inversos se o sistema electoral fose de distrito, e loitaran polos votos na comarca aspirantes que acó tiveran de dar contas do que defenden.

Mentras non inventen un medio de transporte que supere aos barcos, mentras o comercio mundial dependa dos fletes marítimos, mentras siga esa industria sendo compendio industrial e tecnolóxico, apetencia e realidade de países avanzados, mentras haxa empresas e emprendedores que sigan facendo negocio en este sector, mentras o mar siga sendo vía principal de comunicación….mentras haxa quen saiba doblar o ferro, estes militantes de infantería inversa pasarán e non serán capaces de maior dano.  Se nos decatamos, se reaccionamos. Se queremos futuro.