Vieiros

"Pallas mentais" é o título da estrea de Fernando Fernández no mundo da curtametraxe "xa un pouco profesional". Rodouse na súa casa "no que levou o ferrete", con produción caseira pero dous actores profesionais: Alba Sanz e Hugo Duke, salmantinos os dous e ademais parella. O director xa os coñecera traballando como axudante de dirección nunha longametraxe da que xa non lembra o nome -"Camioneros marchosos ou algo así"-, que rodaron en Galiza pero con produción de Madrid. Daquela Fernando, un apaixoado da cultura erótica, tiña un programa en As Mariñas TV titulado Al calor de la noche. "Cine, banda deseñada ou arte X, novidades... pero aquí en Galiza tampouco interesa moito iso". E por ese motivo os contactos que tivo coa industria do cine erótico foron sempre con xente de Madrid ou Barcelona. "É que é alí é onde se move todo", di.

Volvendo ao argumento da película que nos ocupa, Fernando descríbeo como a historia "dun tío un que empeza a andar en internet, metese nunha páxina porno -desenganémonos: para o que vale internet é para facer pallas- e empeza a masturbarse; entón de debaixo da mesa sáelle unha paisana e empeza a facerlle a fantasía que el tiña: unha mamada". Dispensando o spoiler, a curta acaba "cando o tipo se corre por fóra e ve que non había ninguén". Preguntámoslle inxenuamente en que idioma está a película, dado que o título que nos manda a nota de prensa do SEDA -en castelán- é o galego "Pallas Mentais", e ri ao contestar: "en ningún!... bueno si, ah! ah! uh! uh!, ese é o idioma. Non precisa subtítulos".

Admite que o argumento é simple pero considera que é eficaz. "Se ten moito argumento pérdese o fin primordial dunha peli porno, que é a excitación sexual", di. "Non se pretende que haxa corenta mil florituras, senón que dea morbo". E non só ao xénero masculino: Fernández ten claro que o cine porno lle ten que excitar/gustar tamén á muller. "Os tempos cambiaron e agora a peli porno vese en parella". Tal vez por iso triunfan cada vez máis os filmes caseiros: "porque ves xente normal. É o mesmo casquete que botarías ti cunha parella, é algo real e por iso excita máis. Se lle preguntas a calquera quen lle dá mais morbo, unha tía cachonda dunha revista ou a súa veciña de arriba algo menos cachonda, sen dúbida a segunda: o cercano produce máis curiosidade, e por tanto morbo".

Confésase admirador do cine italiano e sobre todo de Mario Salieri, pero ten claro que non se dedicará profesionalmente a isto: "oxalá, que o camión mátame o lombo, mais para iso tería que marchar a Barcelona ou por aí, e xa estiven abondo tempo fóra, agora quero estar na casa". A súa curta estrearase en primicia mundial o venres que vén no Salón Erótico do Atlántico (SEDA), e logo tentará vendela a algunha distribuidora, pero para que teña vida comercial seguramente lle vai ter que empatar 4 ou 5 viñetas máis até facer unha longa. "Teño moitas ideas na cabeza para seguir facendo pelis", das X pero tamén das convencionais. Mais de momento o porno é a súa maneira de achegarse ao cine, xa que "da outra maneira nunca chegaría a facer películas".