Galiza segue de pechancelas en canto á emancipación da mocidade. A taxa empeorou tres puntos o último ano.
Flickr: alfonso benayas'
Os elevados prezos das vivendas e os baixos salarios de mozos e mozas son as causas principais desta mala evolución, segundo sinalan desde a UXT. Entre 2006 e 2007 e tal e como sinala o Observatorio Xove de Vivenda, a taxa de emancipación dos menores de 35 anos empeorou en Galiza en case tres puntos, quedando no 34,6%. Unha evolución negativa que a nivel estatal e alén de Galiza só aconteceu en Asturias, Baleares e n'A Rioxa.
Os problemas da mocidade para ter vivenda de seu
Para explicar esta evolución estatística, desde o sindicato UXT reparan este martes especialmente no desembolso económico necesario para mercar vivenda libre: un 60% do salario medio, cun incremento no mesmo período de até o 13,4% nos prezos.
Tal e como recordan desde o sindicato, se ben unha hipoteca non debera representar máis do 30% do salario dunha persoa, iso implica en Galiza que o soldo medio dun mozo chegue aos 27.874, cando a realidade é que esa cifra queda nos 13.967 euros. Segundo o estudo da UXT, a mocidade pontevedresa é a que máis complicado o ten para deixar a casa dos pais, xa que a diferencia entre ingresos necesarios para mercar unha vivenda e o salario chimpa até o 124,33%. Na Coruña, Lugo e Ourense, as porcentaxes respectivas quedan no 90, 58 e 61,8%.
Fórmulas para virar a situación: do alugueiro ás cooperativas
A posibilidade de estimular "fórmulas de organización da xuventude para a promoción das súas propias vivendas, ben sexa en aluguer ou en propiedade" é unha das iniciativas que sinala Cristina Pedreira, responsábel do departamento de Xuventude Traballadora da UXT-Galicia, indicando a necesidade de explorar a formación de cooperativas.
Tamén propoñen a elaboración de censos de vivendas baleiras, como paso previo ao fomento de programas que potencien a súa introdución no mercado, e o fomento do aluguer fronte á compra de vivenda. Salientan ademais sobre a necesidade de afondar no control das vivendas de protección "para que non perdan o fin social para o que foron concibidas", freando os movementos especulativos que nese ámbito se producen. De xeito específico, recomendan tamén que á hora de facer vivenda protexida se aposte prioritariamente polo aluguer.