Vieiros

Postos a propoñer (aceptando a ditadura da realidade e sen deixar de termar a contrario) quixera facer eu a miña proposta non-canónica, por ver se o debate supera os límites habituais de conformismo. Hai tres poetas galegos falecidos nas dúas últimas décadas do século XX merecentes os tres dunha homenaxe nacional (que esa e non outra cousa é o Día das Letras). Citareinos por orde de nacemento: Fiz Vergara Vilariño (1953-1997), Lois Pereiro (1958-1996) e Eusebio Lorenzo Baleirón (1962-1985). Todos tres deixaron pegada singular na poesía galega. En 2008 cumpliran os tres a condición establecida pola Academia de ter falecido dez anos antes de que se lles ofreza o recoñecemento público como agasallo póstumo.

Existe un antecedente de adicar o Día das Letras a varios autores ao unísono, como foi o recoñecemento dispensado en 1998 aos Poetas Medievais da Ría de Vigo: Martín Códax, Johan de Cangas e Meendinho. Por aí non hai dúdida. Se pensan que a personalidade dalgún deles pode verse mermada pola prefencia que os biógrafos/reseñadores lle dispensen a algún deles en particular, o contra argumento é que así non teremos que sufrir tres ou catro libros (algún deles prescindíbel) adicados ao mesmo autor como cada ano acontece con precisión, e ademais, os nosos académicos e profesores universitarios terán un campo de traballo máis rico tendo en conta a extensión e a variedade da obra de cada un destes autores.

Darase así unha idea da literatura galega, e máis en particular da poesía dos últimos anos do século XX, como algo plural, recente, case vivo aínda. Outra vantaxe é que unha gran parte da súa parentela directa estará viva aínda e poderán gozar e orgullarse coa homenaxe triple. Poderán asimesmo dar testimonio deles e aportar sen dúbida materiais de estudo (manuscritos, orixinais, fotos inéditas, documentos) que o paso do tempo vai espallando cando non destruíndo de xeito irremediábel. Outro efecto colateral sería que Samos, Monforte de Lemos e Dodro –lugares de nacemento correspondentes aos poetas citados- serían revitalizados como focos de cultura, recibindo a necesaria acupuntura de incremento de medios e orzamento (Que lles parece aos alcaldes respectivos?).

A proposta está no aire. Se algún académico se digna darlle pulo pois benvido sexa. Eu xa lancei a pedra e xa ven que non agocho a man.