Vieiros

Non é lóxico usar unhas elección ao Parlamento Europeo para depoñer un goberno local porque ese non é o fin deses comicios, e aínda que en política parece que todo vale, non estaría de menos recordar que xa que logo habería que empezar a falar de depoñer un goberno “rexional” xa que se utiliza a forza dos votos nunha circunscripción para intertar cambiar o seu equipo de goberno nun espazo xeográfico menor. Isto amosa que Europa sufre unha crise de consolidación en parte por aquelo que algúns estados denuncian como maligno de portas a dentro, e que moitos deles mesmo chegan a negar: o rexionalismo.

Neste caso o rexionalismo dos estados impide que se poida falar do que interesa realmente no contexto da política europea, é dicir, por poñer algúns exemplos: da representación dos intereses dos cidadáns da circunscrición nese foro continental; de cales serán as súas posturas á hora de confrontar problemáticas comúns como a enerxética, a reforma da Política Agraria Común que tanto afecta ós nosos gandeiros, a política pesqueira e a protección do medio ou mesmo a importancia de poñer en valor a codecisión que o Parlamento Europeo ten en determinadas materias e que tanto incordia ós gobernantes estatais; e por se fora pouco, evita unha valoración efectiva do traballo desempeñado polos anteriores representantes na antiga lexislatura. Pola contra o debate convértese nunha sorte de crónica negra cos detalles macabros de curas pervertidos en Irlanda, os casos caseiros de corrupción, ou para variar, ábrese o debate do círculo antiabortista.

Ao final o discurso dos grandes partidos que controlan os medios de comunicación en tódolos estados non difire moito do que dende o punto de vista europeo se considera rexional. Polo tanto a caste política mesma se denuncia mentres se recriminan mutuamente problemas locais. É dicir, confunden o touciño e a velocidade, e no pecado vai a penitencia. Porque mentres esto ocorre, a reacción conxunta ante ameazas como a crise financieira é descoordinada. Mellor non pensar qué ocorrería en caso de agresión militar externa. E todo grazas ao rexionalismo.